Hollenstein brak zijn nekwervels bij een fietsongeluk en belandde in een rolstoel. Na zijn ongeluk leerde hij eerst schilderen met een stok, maar de methode paste niet bij hem, hij vond het te beperkend. De kunstenaar veranderde toen van beroepsrichting en werd privé-detective. Na een aantal carrièrewisselingen raakte Hollenstein weer geïnteresseerd in schilderen na een ongeluk met zijn hulphond. Zijn huisdier kreeg een beroerte, en Hollenstein wilde zijn nagedachtenis gedenken door een schilderij te maken: hij schilderde de voetafdrukken van zijn hond naast die van de rolstoel. Vanaf dat moment gebruikte Hollenstein deze techniek om te schilderen. Hij begon met het verkopen van zijn schilderijen aan gewone kunsthandelaren, en werd gaandeweg een bekend kunstenaar. Hij is ook een groot filantroop, en doet donaties en liefdadigheidsverkopen voor vele verenigingen.