Als autodidact ben ik al sinds mijn kindertijd gepassioneerd door DIY.
Een passie die zich eerst uitte op het gebied van reparatie: alles uit elkaar halen om te observeren, dan te begrijpen, dan weer in elkaar te zetten, soms met succes...

Deze vaardigheid om "alles te repareren" werd steeds meer erkend, zodat ik vaak moest uitvinden om te vervangen wat definitief kapot was.
En daar begon een carrière als "Hersteller".
Er gaat inderdaad niets boven een goede voorraad van de meest uiteenlopende onderdelen, die onmogelijk met de hand kunnen worden vervaardigd, om technische oplossingen te vinden voor alle situaties.

Analytische geest, manuele oefening, herstel, verbeelding, op mijn vijftigste denk ik dat ik een echte pro ben geworden in inventief doe-het-zelven.

Mijn baan als onderwijzeres en vervolgens als technologielerares bij SEGPA (aangepast onderwijs) heeft mij intussen vele mogelijkheden geboden om deze passie uit te oefenen, zowel in mijn werk als in mijn vrije tijd.

Maar het was de baan van mijn vrouw als ergotherapeute die mij uiteindelijk in de richting van de gehandicaptenwereld leidde, een wereld waar "vindingrijk doe-het-zelven" essentieel is. De technische problemen die men tegenkomt zijn vaak uniek en ik heb eindelijk de gelegenheid gevonden om deze bijzondere vaardigheid volledig te ontwikkelen.