Benjamin was marskramer en verdiende de kost met de verkoop van bepaalde voorwerpen van dorp tot dorp: draden, veters, naalden, zepen, doeken, schorten, wol. Wat zijn handicap betreft, liep hij sinds zijn hersenvliesontsteking met een schokkerige tred en leed hij aan een mentale handicap waarvan hij zich bewust werd. In het begin van de jaren zestig ontdekte hij het tekenen. Maar op de leeftijd van 60 jaar staakte hij alle beroepsactiviteiten om zich geheel aan tekenen en zingen te wijden; wandelingen en godsdienstoefeningen waren zijn enige uitstapjes. Benjamin Bonjour maakt talrijke tekeningen en werkt hoofdzakelijk met kleurpotloden, stiften en krijt. De thema's van zijn creaties weerspiegelen zijn alledaagse wereld: bloemrijke landschappen, kerken. Pas een jaar voor zijn dood organiseerde zijn stad een kleine tentoonstelling voor hem. Dit was de enige officiële plaatselijke erkenning van zijn werk.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator