In Vlaanderen zijn er ongeveer 60.000 dove en slechthorende mensen, waarvan zo'n 6.000 de Vlaamse Gebarentaal (VGT) beheersen. Om ervoor te zorgen dat Vlaamse doven en slechthorenden volledig kunnen deelnemen aan het sociale leven, worden gebarentaaltolken ingezet.

In de praktijk zijn er ook dove mensen die tolken, maar zonder de vereiste opleiding of wettelijke regeling. Dit omvat dove Vlamingen die bijvoorbeeld vanuit het Nederlands of een gebarentaal tolken voor doofblinde personen, dove personen met een verstandelijke beperking en dove anderstaligen.

Een voorbeeld hiervan is wanneer er een gesprek plaatsvindt met een dove persoon van buitenlandse afkomst, waarbij zowel een horende tolk als een dove tolk worden ingezet. De horende tolk vertaalt wat de andere persoon in het gesprek zegt in het Nederlands naar de Vlaamse Gebarentaal, terwijl de dove tolk deze vertaling vervolgens omzet in een begrijpelijke gebarentaal voor de dove anderstalige.

De Vlaamse regering creëert nu een duidelijk kader voor dove tolken door middel van aanpassingen aan het tolkenbesluit. Doven kunnen bij de KU Leuven een "Getuigschrift Tolk Vlaamse Gebarentaal voor dove tolken" behalen, dat vervolgens erkend wordt. Hierdoor kunnen dove tolken officiële tolkopdrachten uitvoeren, bijvoorbeeld in het onderwijs of in de zorgsector. Deze maatregel zorgt er ook voor dat ze hetzelfde uurloon ontvangen en recht hebben op dezelfde kilometervergoeding als andere gebarentaaltolken.

"Dit betreft een kleine groep mensen, maar ze vormen een belangrijke schakel voor een kwetsbare groep", aldus Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts. "Om ervoor te zorgen dat doven en slechthorenden volledig kunnen deelnemen aan het sociale leven, hebben we gebarentaaltolken nodig", zegt minister van Welzijn Hilde Crevits. "Ook dove tolken bieden een waardevolle meerwaarde. Daarom zorgen we voor erkenning, zodat zij nu ook de mogelijkheid hebben om formele tolkopdrachten uit te voeren."

Voor meer informatie klik hier.