Paul Newman wilde piloot worden, maar ontdekte dat hij kleurenblind was. Van 1943 tot 1945 nam hij deel aan de oorlog in de Stille Oceaan als radiokanonnier op een Grumman TBF Avenger bommenwerper. Zijn bemanningsleden kwamen om aan boord van de USS Bunker Hill (CV-17). Hij raakte gewond tijdens de Slag om Leyte Gulf. Newman ging in 1951 naar de Yale School of Drama en daarna naar de Actors Studio in New York, onder leiding van Lee Strasberg. Hij speelde al snel op Broadway in toneelstukken als "Picnic" (1953) en "The Desperate Hours" (1955), waardoor hij een begrip werd. Paul Newman speelde in meer dan 60 films en won de Academy Award voor Beste Acteur voor zijn optreden in "The Colour of Money" (1986), de Jean Hersholt Humanitarian Award, een Golden Globe voor Beste Regisseur voor "Rachel, Rachel" (1968), evenals een Cecil B. DeMille Award en een Honorary Academy Award voor Lifetime Achievement. Als toegewijd burger en filantroop speelde Paul Newman ook een belangrijke rol in de burgerrechtenbeweging in de jaren zestig en steunde hij talrijke verenigingen.