Madame Witzeg (Belvaux), inclusief restaurant
De meerderheid van het personeel in deze instelling heeft een handicap, waaronder twee met het syndroom van Down.
Wat opvalt is de aandacht en professionaliteit van het team ten opzichte van de klanten. Wat deze vier sleutelfiguren van het etablissement, Bob, Mireille, Myriam en Michael, met elkaar verbindt, is dat ze allemaal een handicap hebben, net als de meeste andere personeelsleden. Of ze nu visueel gehandicapt zijn, een verstandelijke beperking hebben of aan het syndroom van Down lijden, dit weerhoudt hen er niet van om taken als koken, begroeten, serveren en tafels afruimen met indrukwekkende vaardigheid uit te voeren.
Martine Eischen, voorzitster van de VZW Trisomie 21, zit achter dit inclusieve restaurantproject, een initiatief dat professionele kansen wil bieden aan mensen met het syndroom van Down en andere handicaps. Ze richtte de vereniging 23 jaar geleden op, geïnspireerd door de behoefte aan zinvol werk voor jongeren met het syndroom van Down en de ontevredenheid van ouders over de monotone taken die hun kinderen moesten uitvoeren.
Het Madame Witzeg restaurantproject was het meest ambitieuze project van de vereniging en vergde veel werk om de ruimte aan te passen en het personeel op te leiden. De pandemie en andere complicaties zorgden voor nog meer uitdagingen, maar het restaurant opende afgelopen januari zijn deuren en draait goed, ondanks enkele aanpassingen.
Het restaurant is zo ontworpen dat het toegankelijk is voor personeel met een handicap. De eetzaal is verdeeld in drie aparte ruimtes (elk met een eigen kleur) en de tafels zijn genummerd om de bediening te vergemakkelijken. Het menu bestaat uit 12 genummerde gerechten om het bestellen te vereenvoudigen. Obers hebben ook een genummerde kaart om de keuzes van klanten te noteren, net als het drankenmenu.
Elk lid van het team wordt aangemoedigd om verschillende taken uit te voeren, van koken tot tafels bedienen. Het doel is om het personeel te stimuleren en ze een lonende en bevredigende baan te bieden.
Werken in een restaurant is vaak stressvol, maar het team van Madame Witzeg besteedt tijd aan de voorbereiding voor de bediening om stress te minimaliseren. Als het nodig is, heeft het personeel een 'chill room' waar ze kunnen ontspannen als ze zich emotioneel overbelast voelen.
Uiteindelijk is Mevrouw Witzeg een buitengewoon model van inclusie, dat laat zien dat een handicap geen obstakel is voor professionele ontplooiing.
Bron en meer informatie: hier
Martine Eischen, voorzitster van de VZW Trisomie 21, zit achter dit inclusieve restaurantproject, een initiatief dat professionele kansen wil bieden aan mensen met het syndroom van Down en andere handicaps. Ze richtte de vereniging 23 jaar geleden op, geïnspireerd door de behoefte aan zinvol werk voor jongeren met het syndroom van Down en de ontevredenheid van ouders over de monotone taken die hun kinderen moesten uitvoeren.
Het Madame Witzeg restaurantproject was het meest ambitieuze project van de vereniging en vergde veel werk om de ruimte aan te passen en het personeel op te leiden. De pandemie en andere complicaties zorgden voor nog meer uitdagingen, maar het restaurant opende afgelopen januari zijn deuren en draait goed, ondanks enkele aanpassingen.
Het restaurant is zo ontworpen dat het toegankelijk is voor personeel met een handicap. De eetzaal is verdeeld in drie aparte ruimtes (elk met een eigen kleur) en de tafels zijn genummerd om de bediening te vergemakkelijken. Het menu bestaat uit 12 genummerde gerechten om het bestellen te vereenvoudigen. Obers hebben ook een genummerde kaart om de keuzes van klanten te noteren, net als het drankenmenu.
Elk lid van het team wordt aangemoedigd om verschillende taken uit te voeren, van koken tot tafels bedienen. Het doel is om het personeel te stimuleren en ze een lonende en bevredigende baan te bieden.
Werken in een restaurant is vaak stressvol, maar het team van Madame Witzeg besteedt tijd aan de voorbereiding voor de bediening om stress te minimaliseren. Als het nodig is, heeft het personeel een 'chill room' waar ze kunnen ontspannen als ze zich emotioneel overbelast voelen.
Uiteindelijk is Mevrouw Witzeg een buitengewoon model van inclusie, dat laat zien dat een handicap geen obstakel is voor professionele ontplooiing.
Bron en meer informatie: hier