Om vrede en gerechtigheid in de samenleving te brengen is het noodzakelijk om de gehandicapten met hand en tand in deze samenleving op te nemen. Een land kan zijn sociaaleconomische omstandigheden niet verbeteren, tenzij en totdat mensen uit alle lagen van de samenleving gelijke toegang hebben tot fysieke, economische en sociale mogelijkheden. Hoewel de ontwikkelde landen van de wereld zich zorgen maken over de rechten van de gehandicapte, zijn ontwikkelingslanden zoals Bangladesh nog steeds weg om de tevredenheid te bereiken. Onlangs heeft NFOWD (National Forum of Organizations Working with the Disabled) vastgesteld dat 5,6 procent van de totale bevolking van Bangladesh gehandicapt is. Dus, dit segment van de bevolking moet opklimmen om hun rechten in alle aspecten van de samenleving te krijgen. Dit proefschrift gaat over de transportfaciliteiten voor mensen met een handicap, waardoor ze sociaal worden opgenomen. Het onderzoek heeft zich gericht op de sociale achterstand van mensen met een handicap in het geval van de transportfaciliteiten, het bestaande reispatroon en de frequentie en de manier om hun mobiliteit te vergroten, met name in de Badda-unie van Dhaka-Stad.

Voor meer informatie klik hier