Elly en Paul van der Maas, een Nederlands echtpaar, zorgen al 45 jaar voor een zwaar gehandicapt meisje genaamd Petrie. Ze leerden Petrie voor het eerst kennen in 1977 toen Elly, die net moeder was geworden en haar baan had opgezegd, besloot om als vrijwilliger op bezoek te gaan bij een plaatselijke zorginstelling. Petrie, die toen 16 jaar oud en wees was, kreeg zelden bezoek en was eenzaam. Elly voelde zich meteen verbonden met Petrie en begon haar regelmatig te bezoeken, waarbij ze training kreeg in de verzorging van haar specifieke lichamelijke en geestelijke handicaps.
Na twee jaar werden Elly en Paul Petrie's wettelijke voogden toen ze 18 werd en de voogdij van de instelling eindigde. Ze ontdekten dat Petrie nog steeds een levende moeder had, maar door een gerechtelijke uitspraak hadden ze geen contact met elkaar. Elly en Paul werden Petrie's vervangende ouders en namen de verantwoordelijkheid op zich om beslissingen over haar verzorging te nemen en haar financiën te beheren.
De zorg voor Petrie was anders dan de opvoeding van hun eigen kinderen, omdat ze verschillende trainingen en medische afspraken moesten volgen en een gedetailleerde administratie moesten bijhouden van alle uitgaven voor Petrie's verzorging. Ondanks de fysieke en emotionele uitdagingen blijven Elly en Paul zich inzetten om Petrie te steunen, familiebijeenkomsten bij te wonen en haar een gevoel van saamhorigheid en liefde te geven.
Naarmate ze ouder zijn geworden, zijn de lichamelijke eisen van de zorg voor Petrie toegenomen. Ze vinden het moeilijker om haar op te tillen en te vervoeren en ze hebben voorbereidingen getroffen voor hun eigen toekomst door een mentor aan te stellen die toezicht houdt op Petrie's financiële zaken. Ze blijven echter vastbesloten om tot het einde voor haar te blijven zorgen, omdat het hun manier is geworden om belangeloos bij te dragen aan de maatschappij.
Elly en Paul geloven dat meer mensen hun tijd zouden moeten besteden aan mensen zoals Petrie, die vaak eenzaamheid en gebrek aan sociale interactie ervaren. Ze benadrukken het belang van het bieden van gezelschap en steun aan mensen met een handicap en ze hopen dat hun verhaal anderen zal inspireren om een verschil te maken in het leven van kwetsbare mensen.

Voor meer informatie klik hier.