Géza, lid van de familie Zichy, was lid van de Hongaarse adel en blijft beroemd in de muziekgeschiedenis als de eerste eenarmige en linkshandige pianist, vóór Paul Wittgenstein.

Op 14- of 15-jarige leeftijd werd bij een jachtongeluk zijn rechterarm geamputeerd. Vastbesloten om desondanks pianist te worden, ontwikkelde hij een eigen techniek door alleen voor de linkerhand pianomuziek te spelen en te componeren.

Ondanks zijn handicap had Zichy onmiddellijk succes als concertpianist en componist, met een carrière van meer dan veertig jaar. Hij gaf hele concerten met linkshandige pianomuziek, waarvan de opbrengst systematisch aan liefdadigheid werd geschonken, omdat hij een persoonlijk fortuin bezat.

Van 1891 tot 1894 was deze kunstenaar intendant van de Koninklijke Hongaarse Opera. Als lid van het Hogerhuis werd hij ook directeur van het Conservatorium van Boedapest.

Ten slotte schreef Zichy ook poëzie en liet hij een belangrijke autobiografie na, Aus meinem Leben ("Uit mijn leven") in drie delen, gepubliceerd van 1911 tot 19248 , waarin hij veel adviezen geeft aan degenen die, zoals hij, gedwongen waren met één arm te leven.